Ś.P. Ludwika Józefa ze Żmijewskich Łojewska
Ś. † P.
LUDWIKA [ze]
żMIJEWSKICH
ŁOJEWSKA
LAT 85 ZM. 30 CZERWCA 1905 R.
PRZECHODNIU PRZECHODZISZ TU W SKRUSZE
... ZDROWAŚ MA-
RJA ZA JEJ DUSZE
Spoczywa tu kolejna córka Pawła Żmijewskiego dicti Kuc (s. Wawrzyńca) i jego żony Józefy z Wąsowskich [patrz Korzybie]. Ludwika Józefa, bo o niej mowa urodziła się w 1821 roku we wsi Krusze, parafia Grzebsk. Nie będę pisał już w tym miejscu o jej dziadku Wawrzyńcu, bo jest wcześniej o nim mowa w opisie dot. Ś.P. Katarzyny.
Ok. 1830 roku wraz z rodziną przenosi się do Korzybia na teren parafii żmijewskiej i tu w 1847 roku wychodzi za mąż za Klemensa Łojewskiego (*1818 Borzuchowo), s. Ignacego i Urszuli z Borzuchowskich, dziedzica części dziedzicznej z Borzuchowa. W Korzybiu pozostają do ok. 1850 roku, a następnie przenoszą się do Żmijewa Chmiele. Nabywają tu ziemie od Ur. Kazimierza Kozłowskiego (*1787 Szawły +1862 Łabędy), s. Fabiana i Marianny ze Żmijewskich. Kazimierz był dziedzicem Folwarku Łabędy.
Klemens i Ludwika ze Żmijewskich Łojewscy doczekali się pięciorga dzieci:
1. Agnieszka Eleonora (*1849 Korzybie)
2. Aleksander (*1851 Korzybie)
3. Jan Kanty (*1853 Chmiele)
4. Paweł (*1856 Chmiele)
5. Ambroży (*1858 Chmiele)
Na ostatnie lata życia ponownie wracają do Korzybia. Klemens, mąż Ludwiki Józefy umiera w 1888 roku, a jego małżonka 17 lat później, tj. w 1905 roku.