Patron kościoła żmijewskiego: Św. Jan Chrzciciel

Wzgórze Świątynne, Jerozolima, 2012r. [foto. RŻ]
Wzgórze Świątynne, Jerozolima, 2012r. [foto. RŻ]

Św. Jan Chrzciciel, jako patron kościoła w Żmijewie, wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1598 roku. Tak mówił o nim prorok Izajasz - "Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego", a Ewangelia św. Mateusza przytacza słowa Jezusa "On jest tym, o którym napisano: Oto ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela". Według Nowego Testamentu, Jan Chrzciciel urodził się pół roku przed Jezusem z Nazaretu w wiosce Ain Karim. Jego rodzicami byli kapłan Zachariasz i Elżbieta. Żyli oni za czasów króla Heroda w ziemi żydowskiej. Oboje byli sprawiedliwi i wiernie wypełniali przykazania Pańskie. Zestarzeli się bezpotomnie. Pewnego dnia Zachariasz sprawując posługę w Przybytku Pańskim, w świątyni jerozolimskiej, gdy wszedł do miejsca świętego, po prawej stronie ołtarza ukazał się anioł Gabriel i rzekł do niego: "Nie bój się, Zachariaszu! Bóg wysłuchał twoją modlitwę. Żona twoja, Elżbieta, porodzi Ci syna i dasz mu na imię Jan. I stanie się on dla ciebie radością i weselem, bo będzie wielkim przed Panem... Duch Święty go napełni, a wielu synów izraelskich nawróci do Boga". Po narodzinach syna, rodzice na ósmy dzień zanieśli go do świątyni, gdzie został obrzezany i nadano mu imię Jan. Wg biblijnego przekazu, po śmierci rodziców,  Jan udał się w ustronne miejsce i tam przebywał aż do chwili, kiedy Bóg kazał przygotować lud na przyjście zbawiciela. Jan nauczał i chrzcił w Galilei nad rzeką Jordan, gdzie gromadziły się rzesze ludu. Odziany był jedynie w wielbłądzią skórę i przepasany pasem skórzanym. Żył jak pustelnik, żywiąc się szarańczą i miodem leśnym. "Jać was chrzczę wodą ku pokucie; ale ten, który idzie za mną, mocniejszy jest nad mię... ten was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem"... Gdy Jan ochrzcił Jezusa "... oto głos z nieba mówiący [oznajmił]: Ten jest on Syn mój miły, w którym mi się upodobało...".

Niedługo po tych wydarzeniach, Jan został wtrącony do więzienia za jawne krytykowanie niemoralnego małżeństwa tetrarchy Galilei, Heroda Antypasa. Na skutek spisku żony Heroda, Herodiady, Jan został ścięty ok. 32 roku.

W ikonografii św. Jan przedstawiany jest między innymi jako mąż ascetyczny, ubrany w skórę zwierzęcą albo płaszcz z sierści wielbłąda. Jego atrybutami są: Baranek Boży u jego stóp oraz laska w kształcie krzyża, często o dwóch ramionach - taki wizerunek przedstawia XIX wieczna pieczęć kościoła żmijewskiego [pomiędzy XVI / XVII w. krzyż o podwójnych ramionach uznawany był za cudowny środek chroniący od morowej zarazy]. Na krzyżu wstęga z napisem: "Ecce: Agnus: Dei" [Oto Baranek Boży].

 

Źródło:

-Biblia Tysiąclecia, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1974